Στις 27 – 30 Οκτωβρίου 2011, ο Neil θα βρίσκεται στο Παγκόσμιο Συνέδριο Λογοτεχνίας του Φανταστικού, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
Το συνέδριο θα λάβει χώρα στο συνεδριακό κέντρο και τουριστικό θέρετρο Town and Country Resort and Convention Center, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα του συνεδρίου: http://www.wfc2011.org/
Καλημέρα.
Καλή Εβδομάδα των Απαγορευμένων Βιβλίων!
Είναι ένα γκρίζο, ήσυχο Σάββατο. Όλοι έχουν πάει στις δουλειές τους: είμαι μόνος με τα σκυλιά.
Την Πέμπτη ήρθαν η Sharon και ο Bill Stiteler, και πήγαμε στις κυψέλες, και αρχίσαμε να ταΐζουμε τις μέλισσες. Τώρα έχουμε έξι κυψέλες – δύο ιταλικές (που τα πηγαίνουν θαυμάσια σε σύγκριση με τις άλλες, έπειτα από ένα αργό ξεκίνημα και μια κακή χρονιά – εφόσον ήταν γεμάτες μέλι), δύο κυψέλες με Carniolan – μέλισσες Σλοβενίας (που τα πηγαίνουν καλά) και δύο ρωσικές κυψέλες (η μία τη βγάζει δεν τη βγάζει, ακόμα και σε έναν ήπιο χειμώνα, η άλλη έχει γερή πιθανότητα να τα καταφέρει). Μετά επιστρέψαμε στο σπίτι.
Η Sharon Stiteler άρχισε να κάνει φασαρία. Συνήθως όταν η Sharon κάνει φασαρία, αυτό σημαίνει ότι έχει δει κάτι συναρπαστικό, και σε γενικές γραμμές έχει να κάνει με πουλιά.
Και έτσι ήταν.
Ένα τσιχλογέρακο είχε πιάσει έναν δρυοκολάπτη Melanerpes carolinus από μία από τις ταΐστρες μου για τα πουλιά, και τον έτρωγε μπροστά στο σπίτι.
Ιδού και μια φωτογραφία που έβγαλα με το τσιχλογέρακο. Η Sharon διηγείται όλη την ιστορία, με πολλές φωτογραφίες και την εξήγηση, εκτός των άλλων, του πώς ήξερε ότι επρόκειτο για ένα θηλυκό τσιχλογέρακο, στο ιστολόγιό της: http://www.birdchick.com/wp/2011/09/merlin-vs-red-bellied-woodpecker/
Χθες αποφάσισα να βγάλω κερί από τα δοχεία με τα κατακάθια στο γκαράζ. Χρειάστηκαν τρεις προσπάθειες μέχρι να μάθω πώς να το κάνω σωστά, αλλά τώρα έχω ένα μπολ γεμάτο με καθαρό, άψογο, κίτρινο κερί, με απαλό άρωμα μελιού, και ξέρω πώς να το κάνω σωστά την επόμενη φορά.
Προσέξτε όμως, δεν έχω ιδέα τι να το κάνω το κερί. Τουλάχιστον δεν θα το πετάξουμε.
Σήμερα έχω να κάνω μια επιμέλεια. Σε λίγο καιρό κυκλοφορεί το The Little Gold Book of Ghastly Stuff από τον εκδοτικό οίκο Borderlands Press, και χθες το βράδυ μου έστειλαν με e-mail τα αρχεία pdf. Είναι μια πολύ γουστόζικη μικρή συλλογή, που περιλαμβάνει έργα μου σχεδόν εξ ολοκλήρου από την προηγούμενη δεκαετία: δύο ποιήματα, τέσσερα διηγήματα (ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται για πρώτη φορά οπουδήποτε, στην πλήρη μορφή του, το πρώτο μου δημοσιευμένο διήγημα με τίτλο Featherquest, που δημοσιεύτηκε το 1984, σε συντετμημένη μορφή και δεν επανεκδόθηκε ποτέ. Μην ενθουσιάζεστε πολύ όμως, δεν είναι πολύ καλό), δύο ξεχασμένα κομμάτια, τέσσερα άρθρα, κάνα δυο ομιλίες, μερικές κριτικές και τέτοια. Την περασμένη εβδομάδα υπέγραψα τις 500 σελίδες για την κυκλοφορία των περιορισμένων αντιτύπων. Κατόπιν η εκδοτική Borderlands διαπίστωσε ότι είχαν υποβληθεί πολύ περισσότερες παραγγελίες για την ενυπόγραφη έκδοση από τις προβλεπόμενες, και μου ζήτησαν την άδειά μου για την εκτύπωση περισσοτέρων αντιτύπων ώστε να πωληθούν και μερικά ανυπόγραφα, εκτός αρίθμησης, για να ικανοποιηθούν και όσοι είχαν παραγγείλει τα επιπλέον αντίτυπα, και φυσικά δέχτηκα.
Τα ανυπόγραφα αντίτυπα δεν έχουν εξαντληθεί ακόμα, αν και είναι πιθανόν να εξαντληθούν σύντομα, έπειτα και από αυτή την ανάρτηση. Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν προβλέπεται να επανεκδοθεί ποτέ ξανά, οπότε, αν θέλετε να αποκτήσετε ένα αντίτυπο, πηγαίνετε στο: http://www.borderlandspress.com/littlegold.html και παραγγείλτε το τώρα. Περιέργως, τα ταχυδρομικά έξοδα διεθνούς αποστολής είναι κοστίζουν περισσότερο από ό,τι το ίδιο το βιβλίο (είναι τέσσερις φορές πιο ακριβά αν θέλετε να το λάβετε με διεθνή ταχυμεταφορά).
Δε μου αρέσει η δουλειά του επιμελητή.
Και πρέπει να επιστρέψω σ’ αυτήν.
Πριν πάω, σας παρουσιάζω ένα βίντεο του Bill Stiteler, μ’ εμένα να τινάζω μέλισσες από μερικά τελάρα με μέλι, την Πέμπτη:
Το κόλπο με τις μέλισσες που εξαφανίζονται! Πρωταγωνιστεί ο εκπληκτικός Neil!
Πρέπει επίσης να κλείσω και μερικές καρτέλες στο φυλλομετρητή μου, γι’ αυτό…
Ορίστε ένας σύνδεσμος απ’ την ιστοσελίδα της Λέσχης Συγγραφέων, όπου θα βρείτε κάποιες επιπλέον πληροφορίες για το διήγημα Tweet Thingummy («Ο Τσίου Αποτέτοιος») που γράφουν, και στο οποίο συμμετέχω και εγώ: http://www.societyofauthors.org/soa-news/society-authors-launch-short-story-tweet-thon-soatale Έγραψα κάτι στην Guardian που θα έπρεπε να αποτελεί δημοσίευμα του ιστολογίου μου, και μετά είχα τύψεις γι’ αυτό, αλλά υπέθεσα ότι θα άρεσε στους ακροατές του Radio 4. Εδώ είναι ο σύνδεσμος όπου εξηγώ γιατί μου αρέσουν τα διηγήματα:
Η μη κερδοσκοπική οργάνωση CBLDF (Comic Book Legal Defense Fund – Ταμείο Νομικής Υποστήριξης για τα Κόμικς) ξεκίνησε τη φετινή της εκστρατεία εγγραφής νέων μελών με εκπληκτικές προσφορές ως κίνητρα. Με τη συνδρομή των 25 δολαρίων μπορείτε και πάλι να λάβετε μέρος σε εκδηλώσεις της οργάνωσης CBDLF, βοηθώντας παράλληλα στη χρηματοδότηση του Ελεύθερου Λόγου στα κόμικς. Φέτος όμως στις παροχές τους συμπεριλαμβάνονται και γεύματα με διάσημους και σημαντικούς συντελεστές από το χώρο των κόμικς, εκτίμηση της δουλειάς νέων καλλιτεχνών, και άλλα σχετικά. (Το γεύμα με μένα στη Νέα Υόρκη έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Απομένουν δύο ακόμα γεύματα…) Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: http://cbldf.org/homepage/be-counted/
Ο P. Craig Russell έχει δημοσιεύσει ένα άρθρο σχετικά με τη δημιουργία του Sandman #50 στο ιστολόγιο: http://www.artofpcraigrussell.com/?p=588
Οι αγαπημένες μου φωτογραφίες είναι εκείνες από το ενημερωτικό περιοδικό The Atlantic που απεικονίζουν τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1940. Είναι έγχρωμες, και γι’ αυτό είναι διαφορετικές. http://www.theatlantic.com/national/archive/2011/09/in-the-throes-of-creation-color-photos-of-new-york-in-the-1940s/244498/#slide1
Η Amanda Palmer μιλάει στην USA Today για το εικονογραφημένο μυθιστόρημά της «Evelyn Evelyn», ενώ η Cynthia Von Buhler εξηγεί και παρουσιάζει τη μέθοδο της δουλειάς της.
Την περασμένη εβδομάδα συναντήθηκα με την Tori στη Νέα Υόρκη όπου περάσαμε μια υπέροχη βραδιά πίνοντας κόκκινο κρασί, λέγοντας τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα νέα μας, και μου έδωσε ένα αντίτυπο του νέου της CD Night of Hunters. Έχει γίνει το πιο αγαπημένο μου άλμπουμ της από την τελευταία δεκαετία – το έχω λιώσει. Με στοιχειώνει, ενώ η κόρη της , η βαφτιστήρα μου Tash τραγουδάει σε αρκετά κομμάτια, γεγονός που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μεγάλο λάθος, αλλά δεν ήταν έτσι. Εδώ θα βρείτε μια συνέντευξη της Tori, μαζί με το βίντεο κλιπ ενός από τα τραγούδια (στο οποίο θα δείτε το σπίτι στο οποίο έγραψα το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματός μου «Οι Γιοι της Αράχνης» και στο οποίο τελείωσα το «Ο Πόλεμος των Θεών», και όπου θα δείτε και την Tash).
…
Και, τέλος, όπως θα προσέξατε όσοι χρησιμοποιήσατε το Google (δεν παίξατε με το λογότυπο Google Doodle; Όχι; Γρήγορα. Πηγαίνετε να το δείτε) σήμερα θα ήταν τα γενέθλια του Jim Henson.
(Έχω λάβει αρκετές τιμητικές διακρίσεις στη ζωή μου, αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια για την οποία είμαι περισσότερο υπερήφανος από αυτήν εδώ.
Ειλικρινά.)
Ορίστε και ένα βίντεο σχετικά με το εν λόγω λογότυπο της Google…
Και τώρα ώρα για επιμέλεια. Ευχηθείτε μου καλή τύχη.
(Δημοσιεύτηκε από τον Neil το Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2011, στις 12:07 μμ)
neil gaiman 